รวมมิตรการ์ตูนแปลไทยที่ตั้ง “ชื่อเรื่อง” สุดฮา ไม่รู้ว่าตั้งใจฮาจริงหรือเปล่า

เพื่อเป็นการสนับสนุนวงการการ์ตูนให้เราได้มีการ์ตูนอ่านกันต่อไปนานๆ หนึ่งสิ่งที่ควรทำก็คือการซื้อหนังสือการ์ตูนที่มีลิขสิทธิ์ถูกต้องในประเทศไทย ซึ่งหนังสือเหล่านี้ส่วนใหญ่ก็จะมีการตั้งชื่อภาษาไทยให้ เพื่อให้ง่ายต่อการทำการตลาดในไทยด้วย แต่ว่าทีนี้มันดันมีการ์ตูนบางเรื่องนี่สิ ที่ตั้งชื่ออกมาได้ฮาลั่นบ้าน ไม่รู้ว่าคิดกันมาได้ยังง้ายยย แถมมีหลายแนวเชียวนะ

 

แนวไม่ได้ตั้งใจฮา

เริ่มต้นกันด้วยชื่อการ์ตูนแนวที่ดูไม่ได้ตั้งใจฮา แต่อาจจะเป็นเพราะการเลือกใช้คำนี่แหละที่ทำให้มันออกมาฮาโดยไม่ได้ตั้งใจ อย่างเช่น “เมื่อวานเจ๊ทานอะไร” เรื่องราวความรักอบอุ่นๆ ของคู่รักเกย์ ที่แปลมาตรงๆ จาก Kinou nani Tabeta แต่ดันเลือกใช้คำว่าเจ๊ จนดูเป็นการ์ตูนตุ๊ดแต๋วซะงั้น

อีกเรื่องที่ชื่อไทยโดนใจไม่เสื่อมคลายก็คือ “ฤทธิ์หมัดแม่ผัว” Yome Shutome no Ken ซึ่งเป็นเรื่องราวแนวศิลปะการต่อสู้ระหว่างแม่ผัวและลูกสะใภ้ที่ต่างก็เป็นนักสู้ฝีมือฉกาจ

บางเรื่องไม่รู้ว่านี่ตั้งชื่อไทยแล้วเหรอ อย่างการ์ตูนตลกคลาสสิกเรื่อง Lucky Man ก็มีชื่อไทยว่า “ลักกี้แมน จริงๆ นะจะบอกให้” จ้ะ รู้แล้ว ไม่ต้องย้ำขนาดนั้น

เรื่องสุดท้ายในหมวดนี้คือ “เทพศาสตร์ ซากาโมโต้” Sagamoto Desu ga เรื่องราวของนักเรียนหนุ่มหล่อที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็เทพไปหมด ชื่อญี่ปุ่นแปลประมาณ ซากาโมโต้ปะล่ะ? ชื่อไทยทั้งเพราะ ฮา และมีความหมายกว่ามากเลย

 

แนวไม่กล้าบอกคนขาย

ชื่อเรื่องบางเรื่องก็ตั้งมาซะแทบไม่กล้าถามหากับคนขายเวลาหาไม่เจอ เช่นหากเราเดินไปบอกเขาว่า พี่ครับๆ “พูดว่ารักกับฉันสิ” คนขายก็คงสะดุ้งเล็กน้อย จริงๆ เราแค่อยากถามถึงการ์ตูนน่ารักๆ เรื่อง Sukitte Ii na yo เท่านั้นเอง

หรือถ้าคนขายเป็นผู้หญิงแล้วเราหันไปบอกเธอว่า “ใกล้น้องสาวทีไรหัวใจรุ่มร้อน” ตำรวจน่าจะเข้าชาร์จเราข้อหาเป็นไอ้หื่นโรคจิตทันที ทั้งๆ ที่เราแค่อยากได้การ์ตูนเรื่อง Momoiro Meloik เท่านั้นเอง

 

แนวอธิบายเพิ่มหน่อยไหม

แนวนี้บางทีก็สั้นเกิ๊น เอาไปถามหากับคนขายคนขายยังงงว่านี่มาหาการ์ตูนหรือมากวนโอ๊ย อย่าง “ซิ่งมั้ยเพ่” หรือ Bakuon! การ์ตูนสาวน้อยขี่มอเตอร์ไซค์ของรักพิมพ์ หรือ “เอ้า..ชู้ต” ซึ่งมาจากชื่อญี่ปุ่นที่อธิบายน้อยกว่าว่า Poi! (โป้ย!)

อีกเรื่องเป็นการ์ตูนย้อนยุคที่ได้ทั้งความสนุกและสาระความรู้อย่าง Thermae Romae ที่เอาชื่อตัวเอกมาตั้งเป็นชื่อไทยว่า “สู้ต่อไป ลูเซียส” แต่กว่าจะรู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไรก็ต้องเปิดอ่านข้างในแหละจ้า

 

แนวเว้นนิดๆ ให้คิดลึก

พูดถึงชื่อการ์ตูนแนวนี้ต้องพูดถึงผลงานสุดเห่ยสุดฮาเรื่อง Boku to Issho ซึ่งแปลเป็นไทยโดย NED ว่า “จะเอาอะไรกับผม” ก็ดูไม่มีปัญหาอะไร ติดอยู่ที่การจัดวางตัวอักษรจนเหลือเห็นแค่ “จะเอา..กับผม” เนี่ยสิ ที่ทำให้ไม่กล้าหยิบจากชั้นมาอ่านเล้ย

อีกเรื่องที่การวางฟอนต์ทำให้ดูหื่นก็คือ การ์ตูนผีดูดเลือดแนวน่ารักปนหื่นอย่าง Kiryuuin Kaya ni Chi o Suwareru Dake no Kantan na Oshigoto ที่มีชื่อไทยว่า “คิริวอิน คายะ งานง่ายๆ แค่ให้หนูดูด.. เลือด” ทำไมไม่เขียนติดๆ กันดีๆ หือออออออ

หรือจะเซ็นเซอร์กันนิดๆ หน่อยๆ พอให้ใจตุ้มๆ ต่อมๆ ว่าตกลงมันทำอะไรกัน อย่างเรื่อง Boku To Kanojo No xxx หรือชื่อไทย “เมื่อผมกับเธอ xxx” และ Haru-nee ga Boku ni xx Suru Riyuu หรือ “กลยุทธ์XXวิญญาณสุดพิสดารของเจ้ฮารุ” ของค่ายรักพิมพ์นั่นเอง

 

แนวอลังการงานสร้าง

มาที่ชื่อการ์ตูนอีกประเภท คือประเภทตั้งให้ดูเว่อร์วังอลังการ เล่นใหญ่ชัยมงคลไว้ก่อน อย่าง Zetsuen no Tempest การ์ตูนแนวแฟนตาซี-ปริศนา ที่มีชื่อไทยลิขสิทธิ์อย่างอลังการโดย NED ว่า “อภิมหาบรรลัยกัลป์” โอ้โห มันจะบรรลัยไปไหน การ์ตูนไม่ได้ซัดกันนัวขนาดนั้น

หรือให้อลังการกว่านั้นก็คือประเภทที่ชื่อกินเนื้อที่ปกการ์ตูนไปค่อนเล่มอย่าง “ทำไม โทโดอิน เซยะ อายุ 16 รูปหล่อ พ่อรวย แต่ดวงซวยหาแฟนไม่ได้” การ์ตูนตลกสุดระทมจากค่ายรักพิมพ์ ซึ่งชื่อญี่ปุ่นถึงจะยาวพอๆ กัน แต่แปลตรงๆ ก็เหลือแค่ทำไมโทโดอิน เซย์ยะ หนุ่ม 16 ถึงไม่มีแฟน แค่นั้นแหละจ้า

 

แนวอะไรกันเนี่ยยยยยยย

แนวสุดท้ายคือชื่อการ์ตูนแปลไทยที่ไม่สนใจตรรกะและความหมายหรืออะไรทั้งสิ้น จนเราแทบอธิบายไม่ได้ว่ามันเป็นการ์ตูนเกี่ยวกับอะไร เพราะชื่อมันไม่บอกอะไรเลย อย่าง “วัยกระเตาะ ตึ่ง ตึง ตึ๊ง” ที่เราจะไม่รู้เลยว่ามันเป็นการ์ตูนดนตรีสุดอบอุ่นที่ชื่อ Piano no Mori และไอ้ตึ่งตึงตึ๊งนั่นคือเสียงเปียโนจนกว่าจะซื้อมาเปิดอ่าน

หรือจะเป็นการ์ตูนฮาเสื่อมๆ อย่าง Katte ni Kaizou ที่สำนักพิมพ์บูรพัฒน์ตั้งชื่อไทยให้ด้วยประโยคเด็ดจากรายการขายของชื่อดังอย่าง “โอ้ พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก” ให้ซะอย่างนั้น แล้วคนซื้อจะรู้ไหมเนี่ยว่ามันคือการ์ตูนเกี่ยวกับอะไร

ต่อมาเป็นการ์ตูนตลกที่เอาตัวละครดังอย่าง ฮัตสึเนะ มิคุ ที่แม้แต่คนไม่อ่านการ์ตูนยังรู้จักมาเขียนอย่าง “ล๋อยปะล่ะ” ซึ่งมาจากการย่อคำว่า Vocaloid Paradise จนเหลือแค่ Loidpara นั่นเอง

และเรื่องสุดท้าย เป็นการ์ตูนตลกเบาสมองเรื่อง Imasugu Kuriku ที่แปลเป็นไทยว่า คลิกเลย! ให้ลองทายกันดูว่าการ์ตูนเรื่องนี้จะมีชื่อไทยว่าอะไร.. เฉลยนะครับ การ์ตูนเรื่องนี้ชื่อ.. “ไม่เกรียนอย่าไลค์” นี่มันชื่ออะไรกันเนี่ยยยยยยยยยยยยย

 

ไม่ว่าชื่อมันจะฮาแค่ไหน ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็เป็นสิ่งที่ทำให้เราจดจำมันได้แม่นยำนักล่ะ แถมเวลาคุยกับเพื่อนก็เข้าใจกันได้ง่ายดีด้วย อย่าลืมอุดหนุนการ์ตูนที่มีลิขสิทธิ์ถูกต้อง เพื่อให้เราได้มีการ์ตูนดีๆ อ่านกันต่อไปนานๆ นะจ๊ะ