เหนื่อยกายแค่พักผ่อนก็หาย แต่เหนื่อยใจพักยังไงก็อาจจะไม่ดีขึ้น ต้องหาสาเหตุว่าเกิดจากอะไรแล้วแก้ไขที่ต้นเหตุ หางานว่ายากแล้ว หางานที่ใช่นั้นยากกว่า หนึ่งในสาเหตุของความไม่สบายใจสำหรับใครหลายคนจึงเป็นงาน เพราะปัจจัยที่ส่งผลต่อการทำงานไม่ใช่แค่ตัวงาน แต่ยังมีสภาพแวดล้อมและปัญหามากมายที่รอเราอยู่ มาดูสัญญาณที่บอกว่างานเริ่มไม่ดีต่อ (สุขภาพ) ใจ เพื่อเราจะได้แก้ไขไม่ปล่อยให้งานมาบั่นทอนจิตใจไปมากกว่านี้ คิดเรื่องงานตลอดเวลา การโฟกัสกับงานเป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้าเริ่มนึกถึงแต่เรื่องงานแม้จะกลับบ้านแล้ว ทั้งเรื่องเกี่ยวกับงานที่ผ่านไปแบบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หรือกังวลกับงานที่ยังมาไม่ถึง จนไปกระทบช่วงเวลาที่ควรจะได้ผ่อนคลายร่างกายและจิตใจ แทนที่จะได้ใช้เวลาพักผ่อนอย่างมีความสุข ก็แปลว่างานเริ่มคุมคามชีวิตส่วนตัวเราแล้ว ไม่อยากลุกไปทำงานแม้แต่วันเดียว บางวันเราอาจรู้สึกเหนื่อยกายจนไม่อยากลุกไปทำงาน ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแล้วไม่อยากลุกไปทำงานเลยสักวัน นั่นเป็นเพราะเราไม่มีแรงใจในการไปทำงาน ไม่รู้สึกว่ามีงานที่ท้าทายหรือสิ่งใหม่ๆ รอให้เราทำ หรืองานอาจทำให้เราไม่มีความสุขจนเหมือนฝันร้ายในโลกแห่งความจริง บ่นเรื่องงานให้คนรอบข้างฟัง เรามักจะมีความอัดอั้นตันใจเมื่อรู้สึกไม่มีความสุขในการทำงาน เจอหน้าใครก็อดไม่ได้ที่จะเล่า บ่น ระบายความไม่สบายใจเหล่านั้นให้ฟัง มองข้ามสิ่งดีๆในที่ทำงาน เมื่อมีทัศนคติที่ไม่ดีต่องานไปแล้ว ไม่ว่าจะมีเรื่องดีเกิดขึ้นกี่เรื่องเราก็จะมองข้ามไป แต่ถ้ามีเรื่องไม่ดีเมื่อไหร่จะจำฝังใจเหมือนไม่เคยมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นเลย รู้สึกเศร้าในเช้าวันจันทร์ (หรือเร็วกว่านั้น) วันหยุดสุดสัปดาห์ควรจะเป็นวันที่รู้สึกสบายใจ ที่ได้ใช้เวลาพักผ่อนอย่างเต็มที่ แต่ถ้ายิ่งเข้าใกล้วันจันทร์เมื่อไหร่ แล้วรู้สึกเศร้าใจ นั่นแปลว่าแม้จะได้พักผ่อนมาแค่ไหนในวันเสาร์อาทิตย์ เราก็ยังไม่พร้อมไปเผชิญหน้ากับงานที่ทำให้ไม่มีความสุข ป่วยกายเพราะไม่สบายใจ เพราะสุขภาพและสุขภาพใจมีความเกี่ยวข้องกัน โดยเฉพาะเมื่อเรามีภาวะเครียด หรืออาการซึมเศร้าที่สามารถสังเกตได้จากอาการทางกาย อย่างปวดหัว นอนไม่หลับ กินมากหรือน้อยผิดปกติ ไปจนถึงระบบฮอร์โมน หงุดหงิดง่ายตอนอยู่ในที่ทำงาน หากเรารู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่กำลังทำ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนอะไรๆ ก็จะดูขัดหูขัดตาไปหมด ความอดทนจะลดลง และหงุดหงิดง่ายแม้กับเรื่องเล็กน้อย กลายเป็นปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ซึ่งส่งผลต่อการทำงานเข้าไปอีก ลาป่วยเพื่อจะได้ไม่ต้องไปทำงาน เมื่อไม่มีความสุขกับการทำงาน เราจึงทำทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงมัน แม้ไม่ได้ป่วยกายแต่ป่วยใจก็เลยลาป่วยซะเลย แต่วิธีหนีเหมือนเป็นการหนีปัญหา สุดท้ายเราก็ต้องเผชิญหน้ากับการทำงานอยู่ดี ลองคิดอีกทีว่าปัญหาอยู่ที่อะไร ถ้าลาป่วยไม่ช่วยอะไรก็คงต้องลาออก ไม่ตั้งใจสร้างผลงานดีๆ อีกต่อไป การไปทำงานแต่ละวันเหมือนทำแค่ให้ผ่านไป ไม่สนใจอีกต่อไปว่าผลงานจะออกมาแบบไหน เพราะไม่มีเป้าหมายหรือแรงจูงใจในการสร้างผลงานดีๆ ที่มา businessinsider
