‘น้าค่อม’ หรือ ‘อาคม ปรีดากุล’ ศิลปินตลกในดวงใจมหาชนทั่วประเทศ ผู้เริ่มฉายแววดาวตลก ตั้งแต่ยังเป็นเด็กชายอาคม ชั้น ป.1 หลังจากตัดสินใจเลิกเรียน ออกมารับงานแสดงจากการเล่นบทตัวโจ๊กในคณะลิเกตามครอบครัว สะสมประสบการณ์จนเป็นที่รู้จักไปทุกคณะลิเก กระทั่งน้าค่อมเริ่มเข้าวงการตลกคาเฟ่ผ่านการชักชวนของน้าจิ้ม ชวนชื่น ภายใต้ชื่อ ‘เหยิน ชวนชื่น’ ในช่วงแรก ด้วยลีลาการเล่นที่เป็นธรรมชาติ และบุคลิกที่โดดเด่น ทำให้น้าค่อมเป็นที่จดจำในยุคสมัยที่ตลกคาเฟ่กำลังรุ่งโรจน์ จนกลายเป็นน้าค่อม ชวนชื่นในเวลาต่อมา แม้ยุคของตลกคาเฟ่จะผ่านพ้นไปแล้ว แต่ด้วยฝีมือและใจรักในวงการดาวตลกของน้า ก็ได้ทำให้น้าค่อมออกมาโลดแล่นในวงการบันเทิง ทั้งจอเงินและจอแก้ว มานับกว่า 160 เรื่อง! ปี 2539 น้าค่อมก้าวเข้ามาสร้างเสียงหัวเราะผ่านแผ่นฟิล์มเป็นครั้งแรก ในภาพยนตร์เรื่อง ‘กลิ่นสีและทีแปรง’ หนังภาคต่อจาก ‘กลิ่นสีและกาวแป้ง’ ในบทหนุ่มใบ สมัยนั้นน้ายังไว้ผมอยู่เลยนะ ก่อนจะมีผลงานสร้างชื่อและรายได้ถล่มทลายในปี 2545 กับเรื่อง ‘7 ประจัญบาน’ จากค่าย สหมงคลฟิล์มฯ ในบท จุก เบี้ยวสกุล จากนั้นก็มีผลงานหนังเรื่องอื่น ๆ ออกมาให้ได้ติดตามกันทุกปี เรียกได้ว่าออกมาแจมฉากไหน ใคร ๆ ก็รอขำได้ทันที ด้วยคาแรคเตอร์ตลกหน้าตายที่มีเสน่ห์เฉพาะตัว ที่แม้น้าค่อมจะไม่รู้หนังสือ แต่ก็ใช้ความเปพยายามในการทำการบ้านจำบทบาทให้ได้ แถมยังมีวินัยและนิสัยที่เป็นกันเองเสมอของน้าค่อม จึงทำให้น้าค่อมเป็นที่รักและไว้วางใจในผลงานจากผู้กำกับทุกกองมาโดยตลอด นอกจากวงการจอแก้ว-จอเงินแล้ว น้าค่อมก็ยังเป็นที่รักของชาวโซเชียลจากรุ่นสู่รุ่น ผ่านรายการบริษัท ฮา ไม่จำกัด จุดประกายให้เกิดกระแสใคร ๆ ก็อยากโดนน้าค่อมด่าในชีวิตซักครั้งว่า ‘ไอ่สั๊ส’ ไม่เว้นแม้แต่พี่ตูน Bodyslam เองก็เคยขอให้น้าด่าอยู่ครั้งหนึ่งกลางไลฟ์สด ตลาดใจ String Combo จนกระทั่งวันที่ 12 เมษายน ลูกสาวน้าค่อมได้แจ้งผ่านอิสตาแกรมว่า น้าพบเชื้อโควิด-19 และกำลังเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล แม้หลายคนจะเป็นกังวลกับเรื่องนี้ เนื่องจากอายุและโรคประจำตัวของน้าค่อม แต่ในขณะนั้นน้าค่อมเองก็ยังเรียกเสียงหัวเราะและส่งกำลังใจให้แฟน ๆ ได้ผ่านสัมภาษณ์ในรายการโหนกระแส จนเป็นที่พูดถึงและได้รับกำลังใจทางแฟน ๆ อย่างล้มหลาม แต่หลังจากผ่านไป 1 สัปดาห์อาการของน้าค่อมก็ทรุดลงเรื่อย ๆ เนื่องจากเชื้อลงปอดและร่างกายน้าตอบสนองกับยาได้ไม่ดีนัก ก่อนจะจากไปอย่างสงบในเช้าวันที่ 30 เมษายน 2564 เป็นข่าวที่ทำให้แฟน ๆ หลายคนใจสลายที่หลังจากนี้เราคงไม่ได้ยินเสียงน้าค่อมด่าเคล้าเสียงหัวเราะอย่างจริงใจอีกแล้ว ขอบคุณน้าค่อมที่คอยสร้างรอยยิ้มให้พวกเรามาโดยตลอด ผลงานและความดีของน้าค่อมจะยังเป็นจดจำและคงอยู่ในใจของพวกเราเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวของน้าค่อม รวมไปถึงทุกครอบครัวที่ต้องสูญเสียคนที่รักจากสถานการณ์โควิดทุกครอบครัวครับ
